Asilah,Maroc
Blijf op de hoogte en volg Marion en Gert
11 Februari 2013 | Marokko, Asilah
09-02-2013 (zaterdag) Asilah
De wekker ging om 05.45 dat is wel even schrikken, zeker voor de buurman van onze reisleider die bij vergissing door hem wordt gewekt.
Hij blijkt niet bij de groep te behoren. Als we om 06.30 uur wegrijden is het nog donker.
In colonne naar de haven van Algeciras, vanwaar we oversteken naar Tanger Med. Deze oversteek is langer maar biedt een aantal voordelen.
Een grotere stabielere veerpont, douanefaciliteit aan boord, een minder chaotische aankomsthaven dan Tanger.
Doordat wij de tweede in de rij van 9 campers zijn, vinden we gemakkelijk de incheckgate.
De tickets zijn van te voren geregeld dus aansluiten in de rij en wachten maar. We stoppen achter de reisleider,
en nadat de anderen ons gepasseerd zijn gaan we bijna als laatsten aan boord. Dit blijkt later gunstig als we achteruitrijdend terug moeten rijden.
Onze reisleider komt alle campers langs om te vragen of iemand nog een reservetankje met diesel heeft, hij rijdt namelijk op reserve.
Helaas geen reserve. Eenmaal aan boord kunnen we in de rij voor de eerste douanecontrole. Daarna gaan we aan dek en zien we Gibraltar achter ons kleiner worden.
We zitten lekker in het steeds warmer wordende zonnetje en hebben het geluk ook een paar dolfijnen te zien springen. De overtocht duurt circa 2 uur.
Als laatsten erin dus als eerste er weer achteruit uit, draaien en dan van boord naar de SORTIE waar we de volgende douanecontrole moeten ondergaan.
Omdat de camper op de naam van Marion staat, moet zij met de reisleider naar de politie om de camper in te voeren.
De rest van de groep laat op zich wachten, maar uiteindelijk zijn we, na de nodig dirhams te hebben gewisseld, in Marokko.
Inmiddels is het al behoorlijk warm, het lijkt wel zomer, toch hebben heel wat mensen met gebreide muts op.
Omdat eerst getankt moet worden, gaan we niet direct de tolweg op, en maken zo kennis met het lokale wegonderhoud.
Een aantal reisgenoten wil een dongle aanschaffen en daarom gaan we in colonne via de tolweg naar Tanger Quest en daarna Tanger in.
Aangekomen bij het Marjane winkelcentrum zijn de dongles niet voorhanden.
Nadat de tank weer tot de rand gevuld is met diesel (8,34 Dirham = € 0,77 per liter) dat is aantrekkelijk.
Langs de schitterende kustweg rijden we, door een glooiend landschap, op ons gemak naar Asilah.
Onderweg zien we veelvuldig politiecontroles. We moeten dan snelheid minder tot 20 km/h om door de met spijkerplanken gemarkeerde fuik te komen.
Wat opvalt zijn de ezels met aan iedere kant een zware vracht en dan ook nog een vrouw of man die er dwars opzit.
De mannen in donkerbruine jasjurken met puntmutscapuchon, het zijn net kabouters. De veehoeders,
kinderen soms nog, die op een paar koeien of schapen langs de weg moeten letten.
We bivakeren daar op een braakliggend stuk grond aan de haven, een mogelijkheid waarvoor wel betaald moet worden.
In dit soort situaties zijn we een herkenbare groep en kunnen we naar de reisleider of te wel de chef verwijzen.
Omdat mijn linkerkoplamp defect is, moet de grille gedemonteerd worden om de lamp te vervangen, ik krijg van alle kanten hulp.
Marion verkent met Marieke bij daglicht Asilah, terwijl ik, met uitzicht op de droogvallende haven van een biertje geniet.
Opvallend is het getijdeverschil van een paar meter. 's Avonds gaan we groepsgewijs, de van oorsprong Portugese, vesting bekijken.
Kraampjes waar vers gevangen vis wordt verkocht. Als je kip wilt eten, kun je een levende kip aanwijzen, die wordt dan geslacht,
zo weet je zeker dat je vers vlees krijgt. In de nauwe straatjes zijn veel muurschilderingen van hedendaagse kunstenaars.
Op straat is het een drukte van jewelste, het is goed te merken dat het leven zich hier 's avonds afspeelt.
We hebben een lange dag achter de rug, ook al omdat er 1 uur tijdsverschil is, en we belanden vroeg in bed.
De wekker ging om 05.45 dat is wel even schrikken, zeker voor de buurman van onze reisleider die bij vergissing door hem wordt gewekt.
Hij blijkt niet bij de groep te behoren. Als we om 06.30 uur wegrijden is het nog donker.
In colonne naar de haven van Algeciras, vanwaar we oversteken naar Tanger Med. Deze oversteek is langer maar biedt een aantal voordelen.
Een grotere stabielere veerpont, douanefaciliteit aan boord, een minder chaotische aankomsthaven dan Tanger.
Doordat wij de tweede in de rij van 9 campers zijn, vinden we gemakkelijk de incheckgate.
De tickets zijn van te voren geregeld dus aansluiten in de rij en wachten maar. We stoppen achter de reisleider,
en nadat de anderen ons gepasseerd zijn gaan we bijna als laatsten aan boord. Dit blijkt later gunstig als we achteruitrijdend terug moeten rijden.
Onze reisleider komt alle campers langs om te vragen of iemand nog een reservetankje met diesel heeft, hij rijdt namelijk op reserve.
Helaas geen reserve. Eenmaal aan boord kunnen we in de rij voor de eerste douanecontrole. Daarna gaan we aan dek en zien we Gibraltar achter ons kleiner worden.
We zitten lekker in het steeds warmer wordende zonnetje en hebben het geluk ook een paar dolfijnen te zien springen. De overtocht duurt circa 2 uur.
Als laatsten erin dus als eerste er weer achteruit uit, draaien en dan van boord naar de SORTIE waar we de volgende douanecontrole moeten ondergaan.
Omdat de camper op de naam van Marion staat, moet zij met de reisleider naar de politie om de camper in te voeren.
De rest van de groep laat op zich wachten, maar uiteindelijk zijn we, na de nodig dirhams te hebben gewisseld, in Marokko.
Inmiddels is het al behoorlijk warm, het lijkt wel zomer, toch hebben heel wat mensen met gebreide muts op.
Omdat eerst getankt moet worden, gaan we niet direct de tolweg op, en maken zo kennis met het lokale wegonderhoud.
Een aantal reisgenoten wil een dongle aanschaffen en daarom gaan we in colonne via de tolweg naar Tanger Quest en daarna Tanger in.
Aangekomen bij het Marjane winkelcentrum zijn de dongles niet voorhanden.
Nadat de tank weer tot de rand gevuld is met diesel (8,34 Dirham = € 0,77 per liter) dat is aantrekkelijk.
Langs de schitterende kustweg rijden we, door een glooiend landschap, op ons gemak naar Asilah.
Onderweg zien we veelvuldig politiecontroles. We moeten dan snelheid minder tot 20 km/h om door de met spijkerplanken gemarkeerde fuik te komen.
Wat opvalt zijn de ezels met aan iedere kant een zware vracht en dan ook nog een vrouw of man die er dwars opzit.
De mannen in donkerbruine jasjurken met puntmutscapuchon, het zijn net kabouters. De veehoeders,
kinderen soms nog, die op een paar koeien of schapen langs de weg moeten letten.
We bivakeren daar op een braakliggend stuk grond aan de haven, een mogelijkheid waarvoor wel betaald moet worden.
In dit soort situaties zijn we een herkenbare groep en kunnen we naar de reisleider of te wel de chef verwijzen.
Omdat mijn linkerkoplamp defect is, moet de grille gedemonteerd worden om de lamp te vervangen, ik krijg van alle kanten hulp.
Marion verkent met Marieke bij daglicht Asilah, terwijl ik, met uitzicht op de droogvallende haven van een biertje geniet.
Opvallend is het getijdeverschil van een paar meter. 's Avonds gaan we groepsgewijs, de van oorsprong Portugese, vesting bekijken.
Kraampjes waar vers gevangen vis wordt verkocht. Als je kip wilt eten, kun je een levende kip aanwijzen, die wordt dan geslacht,
zo weet je zeker dat je vers vlees krijgt. In de nauwe straatjes zijn veel muurschilderingen van hedendaagse kunstenaars.
Op straat is het een drukte van jewelste, het is goed te merken dat het leven zich hier 's avonds afspeelt.
We hebben een lange dag achter de rug, ook al omdat er 1 uur tijdsverschil is, en we belanden vroeg in bed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
